نام علمی گیاه: Berberis vulgaris
نام لاتین آن Barberry است.
زرشک محتوی مقادیر زیادی ویتامین C است. سایر اجزاء گیاه زرشک بجز میوه تا خدودی سمی است و اثرات داروئی و مسمومیت دارا می باشد.
قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه، پوست ریشه و ساقه، برگ، گل و میوه آن است.
برگ، پوست و چوب این گیاه حاوی بربرین است.
خواص درمانی: ریشه و پوست ساقه زرشک از داروهای تلخ محسوب می شوند. اثر مقوی، صفرابر و مسهل دارد. پوست ثانویه ریشه و ساقه از مقوی های تلخ بشمار آمده اثر تصفیه کننده خون، ضدعفونی کننده و کمی مسهلی دارد. پوست ریشه و ساقه زرشک را در بی نظمی های دستگاه گوارش و سوء هاضمه همراه با بی اشتهائی استفاده می کنند.
در طب سنتی استرالیا برای بیماری های تنفسی، سرماخوردگی، تب و عفونت استفاده می شود.

بربرین(berberine) مهمترین الکالوئید ایزوکینولینی زرشک است.