Gastrointestinal Drugs
Cimetidine
COMMON BRANDS NAME(S):
GENERIC NAME(S): Cimetidine
اروهای گوارشی
سایمتیدین
نام‌های تجاری:
نام شیمیایی: سایمتیدین
اطلاعات و مصرف دارو
سایمتیدین در درمان کوتاه مدت زخمهای فعال دوازدهه یا زخمهای فعال و خوش خیم معده، حالات مرضی ترشح بیش از حد اسید معده مانند سندروم زولینگر- الیسون، برگشت محتویات معده به مری و سایر مواردی که کاهش اسید معده برای آن مفید است، مانند جراحی دستگاه گوارش مورد استفاده قرار می گیرد.
این دارو از طریق رقابت با هیستامین در سطح گیرنده های H2 در سلول های جداره ای، ترشح اسید توسط غذا، پنتاگاسترین و سایر محرکهای ترشح اسید معده را مهار می کند.
این دارو به خوبی و به سرعت از دستگاه گوارش جذب می گردد. متابولیسم آن کبدی است و در حدود 40-30 درصد دارو در اولین عبور از کبد بی اثر می گردد. نیمه عمر آن 3-2 ساعت است و حداکثر غلظت پلاسمایی پس از 90-45 دقیقه پس از تجویز خوراکی آن حاصل می گردد.
عوارض جانبی احتمالی
اغتشاش شعور ( برگشت پذیر)، اختلالات خونی، خستگی یا ضعف غیر عادی، ضربان آهسته، سریع و نامنظم قلب ( بویژه با تزریق وریدی مقادیر زیاد دارو) ، کاهش توانایی جنسی، اسهال، سرگیجه یا سردرد، کرامپ عضلانی، طاسی، بثورات جلدی، تورم سیناپسها در زنان و مردان، آسیب برگشت پذیر کبد یا کلیه با مصرف این دارو گزارش شده است.
هشدارها و تذکرات
1. در بیماران سالخورده احتمال کاهش کلیرانس کلیوی و افزایش غلظت سرمی دارو وجود دارد.
2. در سیروز کبدی و ناراحتی های کلیوی متوسط تا شدید خطر بروز عوارض جانبی به خصوص عوارض عصبی دارو وجود دارد.
3. مسدد گیرنده H2 عوارض سرطان معده را ممکن است بپوشاند لذا در افراد میانسال کنترل متناوب جهت سرطان ضروری بنظر می رسد.
4. به طور کلی مصرف سایمتیدین و سایر مسددهای گیرنده H2 برای پیش از 8 هفته بندرت ضروری است. برای مصارف طولانی مدت این داروها مطالعه ای صورت نگرفته است.
تداخلات
جذب سایمتیدین در حضور آنتی اسیدها کاهش می یابد. متابولیسم داروهای ضد انعقاد خوراکی، بنزودیازپین ها به خصوص کلردیازپوکساید و دیازپام، مترودینازول، فنی توئین، پروپانولول و گزانتین ها در صورت مصرف همزمان با سایمتیدین کاهش می یابد. سایمتیدین ممکن است دفع پروکائین آمید، آمیودارون و کینیدین را کاهش دهد.