Perphenazine (پرفنازین) | اطلاعات دارویی

Anxiolytic Sedatives Hypnotics and Antipsychotics

Perphenazine

COMMON BRANDS NAME(S):

GENERIC NAME(S): Perphenazine

واب آورهای آرامبخش ،وضد جنون ها

پرفنازین

نام‌های تجاری:

نام شیمیایی:‌ پرفنازین

توجه: تجویز و مقدار مصرف دارو به عهده پزشک می‌باشد

اطلاعات و مصرف دارو


پرفنازین در اسکیزوفرنی و حالات روانی ،مانیا و درمان کمکی کوتاه مدت اضطراب شدید، تحریکات روانی حرکتی، هیجان و تحریکات رفتاری شدید و ناگهانی ، استفراغ و تهوع شدید به کار می رود.


پرفنازین پس از مصرف خوراکی ، سریع ولی ناکامل جذب گردیده، تحت تأثیر متابولیسم عبور اول کبدی قرار گرفته و غیر فعال می‌گردد. متابولیت‌ها و مقدار ناچیز داروی تغییر نیافته عمدتاً از راه ادرار و مقداری نیز از طریق صفرا دفع می‌گردند. پیوند این دارو به پروتئین‌های پلاسما بسیار زیاد است.

عوارض جانبی احتمالی


آثار خارج هرمی خصوصا دیستونی، به ویژه با مقادیر مصرف زیاد شایع‌تر بوده و در مصرف طولانی مدت دیسکینزی دیررس ممکن است بروز نماید. خواب آلودگی ، سستی، کابوس‌شبانه ، بی‌خوابی، بی ثباتی، افسردگی، خشکی دهان ، یبوست، احتباس ادرار ،تاری دید و احتقان بینی از عوارض شایع دارو هستند.

هشدارها و تذکرات


. این دارو در م￿￿رد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود:
الکلسیم حاد، دیسکرازی خونی، اسیب شدید مغزی، تصلب عروق مغزی، کاهش ذخیره قلبی مانند بی‌کفایتی دریچه میترال، بی کفایتی عروق مغزی، فئوکروموسیتوم، بی کفایتی کلیه، سندرم Reye، عیب کار کبد و سابقه حساسیت به هر یک از فنوتیازین‌ها.
2.بررسی حرکت غیرطبیعی و مشاهده دقیق علائم اولیه دیسکینزی، در طول درمان بطور منظم، بویژه در سالخوردگان و بیمارانی که مقادیر زیاد دارو دریافت می کنند،توصیه می‌شود.

تداخلات


مصرف آن همراه با داروهای ضد آریتمی و نیز داروهای ضد هیستامین نظیر ترفنادین و آستمیزول یا مسدد گیرنده بتا مانند سوتالول ، خطر بروز آریتمی بطنی را افزایش می‌دهد. داروهای ضد افسردگی خصوصاً انواع سع حلقه‌ای سبب افزایش غلظت خونی و نیز اثرات ضد موسکارینی این دارو می‌گردند. پرفنازین ممکن است باعث کاهش آستانه تشنج شده و با اثر داروهای ضد صرع مقابله نماید. مصرف این دارو همراه با داوهایی مانند متوکلوپرامید و لیتیم خطر بروز عوارض خارج هرمی را افزایش می‌دهد. پرفنازین با اثر داروهای ضد پارکینسون مانند بروموکریپتین با اثر داروهای ضد پارکینسون مانند بروموکریپتین و لوودوپا مقابله می‌نمایند. بروز سندرم آنسفالوپاتیک در تعدادی از بیماران که همزمان لیتیم و داروهای ضد پسیکوز دریافت‌ کرده‌اند گزارش شده است. اثرات ضد پارکینسون لوودوپا در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است مهار شود. مصرف همزامان داروهای کاهنده فشار خون با این دارو ممکن است سبب کاهش شدید فشار خون شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای ضد تیروئید ممکن است خطر بروز آگرانولوسیتوز را افزایش دهد.

Designed by: Jahan Rayanhe | Thanks to FAEL