Triamterene-H (تریامترن اچ) | اطلاعات دارویی

Cardiovascular Drugs

Triamterene-H

COMMON BRANDS NAME(S):

GENERIC NAME(S): Triamterene-H

اروهای قلبی عروقی

تریامترن اچ

نام‌های تجاری:

نام شیمیایی:‌ تریامترن اچ

توجه: تجویز و مقدار مصرف دارو به عهده پزشک می‌باشد

اطلاعات و مصرف دارو


این ترکیب دارویی به عنوان داروی کمکی در کنترل حالات خیزدار (مانند نارسایی احتقانی قلبی، سیروز کبدی، سندرم نفروتیک، خیز ناشی از کورتیکوستروئیدها و خیز با علت نامشخص)، در درمان زیادی فشار خون (به ویژه در مواردی که نیاز به یک مدر نگهدارنده پتاسیم باشد) و همچنین در درمان کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داروهای مدر در افرادمبتلا به زیادی فشار خون (در صورتی که سایر تدابیر مفید یا کافی نباشند) مصرف می‌شود.


تریامترن به سرعت ولی ناقص از مجرای گوارش جذب می‌شود (70-30 درصد). پیوند تریامترن به پروتئین متوسط است و متابولیسم آن کبدی است. نیمه عمر تریامترن در افراد با کلیه سالم، 120-90 دقیقه و در عیب کار کلیه 10 ساعت می‌باشد. زمان لازم برای شروع اثر دارو به عنوان مدر 4-2 ساعت و زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت تریامترن، 4-2 ساعت است. زمان لازم برای رسیدن به اوج اثر با مصرف مقادیر متعدد یک یا چند روز است. طول اثر تریامترن 9-7 ساعت می‌باشد. تریامترن به طور عمده از طریق صفرا دفع می‌شود.

عوارض جانبی احتمالی


اختلالات، خشکی دهان، بثورات جلدی، کاهش مختصر در فشار خون، افزایش پتاسیم خون و حساسیت به نور با مصرف تریامترن گزارش شده است.

هشدارها و تذکرات


1- در موارد زیر، این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود:‌ بی ادراری، یا عیب کار کلیه، افراد مبتلا به دیابت و بیماری کلیوی و نوزادان مبتلا به یرقان.
2- بیمارانی که شدیداً بدحال هستند یا حجم ادرار آنها کم است، بیشتر در معرض خطر زیادی پتاسیم خون هستند.
3- اندازه‌گیری فشار خون در طول درمان با این دارو در فواصل منظم ضروری است.

تداخلات


مصرف همزمان این دارو با داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین ممکن است منجر به افزایش پتاسیم خون شود و اثر کاهنده فشار خون افزایش یابد. مصرف همزمان این دارو با لیتیم به علت کاهش کلیرانس کلیوی لیتیم، ممکن است سبب بروز مسمومیت با لیتیم شود. خطر بالا رفتن پتاسیم خون با مصرف همزمان این دارو با مکمل‌های حاوی پتاسیم و سیکلوسپورین افزایش می‌یابد. اثرات ضد انعقادی هپارین در صورت مصرف همزمان با این دارو ممکن است کاهش یابد. مصرف همزمان کلستیرامین با این دارو ممکن است سبب مهار جذب هیدروکلروتیازید گردد. مصرف همزمان هیدروکلروتیازید با گلیوکوزیدهای دیژیتال ممکن است خطر بروز مسمومیت با دیژیتال را افزایش دهد.

Designed by: Jahan Rayanhe | Thanks to FAEL