Alendronate Sodium (الندرونات سدیم) | اطلاعات دارویی

Bone Modulating Drugs

Alendronate Sodium

COMMON BRANDS NAME(S):

GENERIC NAME(S): Alendronate Sodium

اروهای استخوان ساز

الندرونات سدیم

نام‌های تجاری:

نام شیمیایی:‌ الندرونات سدیم - الندونیت سدیم - الندرونیک اسید

توجه: تجویز و مقدار مصرف دارو به عهده پزشک می‌باشد

اطلاعات و مصرف دارو


آلندرونات یک آمینو بیس فسفونات با خصوصیات کلی مشابه با دیگر بیس فسفونات ها می باشد و یک مهار کننده قوی بازجذب استخوانی است و در بیماری پاژه استخوان و استئوپروز به صورت نمک سدیم تجویز می شود همچنین در درمان متاستازهای استخوانی و هیپرکلسمی ناشی از بد خیمی کاربرد دارد.
آلندرونات سدیم به طریق خوراکی تجویز می شود و جهت به حداقل رساندن عوارض جانبی و ایجاد جذب مناسب دستورات خاصی جهت مصرف لازم است که در قسمت عوارض جانبی و پیشگیری توضیح داده شدند. دوزهای تجویزی براساس اسید آلندرونیک بیان می شود و 3/1 میلی گرم آلندرونات سدیم حدوداً معادل 1 میلی گرم اسید آلندرونیک می باشد. دوز معمول درمانی استئوپروزدر مردان و زنان 10 میلی گرم است و در زنان بعد از یائسگی ممکن است 5 میلی گرم در روز به صورت پروفیلاکسی تجویز شود هم چنین می توان اسید آلندرونیک را به صورت هفتگی و هر هفته 70 میلی گرم در زنان بعد از سن یائسگی جهت درمان استئوپروز تجویز کرد و یا با دوز 35 میلی گرم جهت پروفیلاکسی از آن استفاده نمود. از آلندرونات در مورد درمان و جلوگیری از استئوپروز ناشی از کورتیکواستروئیدها با دوز 5 میلی گرم روزانه استفاده می شود و در زنان یائسه که درمان جایگزینی با هورمون (HRT) دریافت نمی کنند باید دوز 10 میلی گرم روزانه تجویز شود. در بالغین مبتلا به بیماری پاژه استخوان دوز معمول 40 میلی گرم در روز به مدت 6 ماه می باشد و در صورت نیاز می توان بعد از یک فاصله زمانی درمان را به صورت 6 ماه دیگر تکرار کرد. هم چنین می توان اسید آلندرونیک را به صورت انفوزیون وریدی تجویز کرد.


همانند دیگر بی فسفونات ها، آلندرونات نیز با تجویز خوراکی به میزان کمی جذب می شود و میزان جذب با غذا مخصوصاً فراورده های غذایی حاوی کلسیم و دیگر کاتیون های چند ظرفیتی کاهش می یابد. میزان زیست دستیابی هنگامی که نیم ساعت قبل از غذا مصرف شود حدود 4/0 درصد است و هنگامی که در حالت ناشتا مصرف شود زیست دستیابی آن 7/0% است و اگر 2 ساعت بعد از صرف غذا مصرف شود میزان جذب آن ناچیز خواهد بود.
حدود نیمی از قسمت جذب شده از طریق ادرار دفع می شود و مابقی برای یک مدت طولانی سکستر sequestered استخوان می شود. به نظر نمی رسد که بی فسفونات ها متابولیزه شوند.

عوارض جانبی احتمالی


همانند بیس فسفونات ها به طور کلی عوارض گوارشی مثل دردشکم، سختی دربلع، اسهال و یا یبوست شایع ترین
عوارض جانبی هستند. واکنش های شدید مروی مثل التهاب مری، درزیون و زخم مری نیز اتفاق می افتد و باید به بیماران تذکر داده شود که در صورت ایجاد علایم مثل سختی دربلع، سوزش سردل جدید یا بدتر شدن آن، بلع دردناک و دردپشت جناغ مصرف قرص ها را متوقف کند و به پزشک مراجعه نماید چرا که زخم معده نیز به عنوان عوارض این دارو گزارش شده است. در بیمارانی با مشکلات مری و یا دیگر عواملی که باعث تأخیر در تخلیه مری می شوند و یا آنهایی که قادر به ایستادن یا صاف نشستن برای حداقل 30 دقیقه بعد از مصرف قرص نیستند نباید از آلندرونات استفاده نمود و در بیمارانی که اختلالات قسمت فوقانی مسیر گوارشی دارند بایستی مصرف دارو با توجه بیشتری انجام گیرد. برای به حداقل رساندن خطر واکنش های مری موارد زیر بایستی رعایت شوند:
1- به بیمار باید آموزش داده شود که قرص های آلندرونات را با حجم کافی آب (حداقل ml200) بخورد و این کار را در حالت ایستاده یا صاف نشسته انجام دهد. آ ب های معدنی با غلضت های بالای کلسیم نباید مصرف شوند.
2- قرص باید صبح بعد از بیدار شدن با معده خالی و حداقل 30 دقیقه قبل از صرف صبحانه و هر گونه داروی خوراکی دیگر مصرف شود.
3- بعد از خوردن قرص بیمار باید در حالت ایستاده بماند و دراز نکشد تا زمانی که اولین وعده غذایی آن روز را صرف کند.
4- نباید آلندرونات را در زمان خواب استفاده کرد یا قبل از، از رختخواب بیرون آمدن.
قبل از شروع درمان با آلندرونات، هیپوکلسمی باید اصلاح شود.

هشدارها و تذکرات

تداخلات

Designed by: Jahan Rayanhe | Thanks to FAEL