Pneumococcal Vaccines (واکسن پنوموکوکال) | اطلاعات دارویی

Vaccins Immunoglobulins and Antisera

Pneumococcal Vaccines

COMMON BRANDS NAME(S):

GENERIC NAME(S): Pneumococcal Vaccines

اکسن ها،ایمنوگلوبولین ها و ضد سرم ها

واکسن پنوموکوکال

نام‌های تجاری:

نام شیمیایی:‌ واکسن پنوموکوکال - واکسن نوموکوکال

توجه: تجویز و مقدار مصرف دارو به عهده پزشک می‌باشد

اطلاعات و مصرف دارو


این فرآورده برای ایجاد ایمنی فعال بر علیه پنومونی و باکتریمی و سایر عفونت های پنوموککی ناشی از انواع مختلف Pneumoniae Streptococcus موجود در واکسن مصرف می شود.
این واکسن برای افرادی که در معرض خطر ابتلای به بیماری های پنوموککی هستند یا بیماران مبتلا به بیماری های مزمن و بدخیم و افراد با سن بیشتر از 65 سال و در بیماران دارای نارسائی کبدی، کلیوی، ریوی و قلبی توصیه می شود.
بیماران فاقد طحال فعال و افراد مبتلا به عفونت HIV(با یا بدون علائم بالینی)، بیماران تحت درمان طولانی مدت با کورتیکوستروئیدها و بیماران دارای سیستم ایمنی ضعیف که مستعد ابتلای به پنومونی هستند، نیز واکسینه می شوند.


این واکسن با داشتن آنتی ژن های پلی ساکارید کپسولی 23 نوع مختلف پنوموکک، در مقابل 23 نوع بیماری زا و شایع پنوموکک مصونیت ایجاد می کند.
ایمنی زایی : مصونیت بعد از 14 روز تا 3 هفته و در 80-60% افراد ایجاد می شود و برای بیش از 5 سال باقی می ماند.

عوارض جانبی احتمالی


واکنشهای سیستمیک شامل تب پایین و به ندرت تب حاد، سردرد، درد عضلانی، سندرم Guillain-Barre، واکنشهای آنافیلاکتوئید، جوشهای پوستی، درد و التهاب مفاصل و تهوع و استفراغ می باشد. واکنشهای موضعی شامل درد، قرمزی و تورم در ناحیه تزریق معمولاً 3-2 روز بعد از واکسیناسیون است.

هشدارها و تذکرات


1. در بیماران با ضعف پاسخهای ایمنی هومورال( ناشی از آگاماگلوبولینمی، مولتیپل یلوم، بیماریهای لنفوپرولیفراتیو یا استفاده از داروهای کاهنده سیستم ایمنی)، این واکسن ممکن است قادر به ایجاد مصونیت نباشد. همچنین واکسن پنوموکک در بیماران فاقد طحال و یا مبتلا به بدکاری طحال ناشی از کم خونی داسی شکل ممکن است است اثر ایمن زائی کمتری داشته باشد.
2. به دلیل عدم ایجاد مصونیت مطلوب، برای استفاده در کودکان با سن کمتر از 2 سال توصیه نمی شود.
3. زمان واکسیناسیون بسیار مهم می باشد، به طور مثال، واکسن پنوموکک باید در موارد ذیل دو هفته قبل از اقدام درمانی مورد نظر صورت گیرد: عمل جراحی برداشت طحال، شیمی درمانی سرطان، استفاده از داروهای کاهنده سیستم ایمنی و پیوند مغز استخوان. در خلال مدت شیمی درمانی سرطان و پرتو درمانی باید از انجام واکسیناسیون خودداری کرد. همچنین افراد مبتلا به عفونت HIV( با یا بدون علائم بالینی) باید در اسرع وقت بعد از تأیید تشخیص واکسینه شوند.
4. تزریق داخل پوستی واکسن ممکن است عوارض موضعی شدیدی را باعث شود.

تداخلات

Designed by: Jahan Rayanhe | Thanks to FAEL